“Nasıl” diye soruyorlar. “Ama nasıl?” Nasıldı bilsem, izin verir miydim bir nehrin omuzlarımda çoğalıp akmasına? Nasıldı bilsem hiç büyütür müydüm olur olmaz bir endişeyi? Etrafından gidecek bir yol bulurdum. Ve tıpkı eskisi gibi, arkama bakmadan kaçardım, nasıldı bilsem.
Sığar mı akla bir ağacın dalından pat diye düşmek? Hiç sığar mı akla beş taş oynamadan büyümeye çalışmak? Sek sek oynarken tek ayaküstü gidişlerimizden mi korktular? Düşme korkusuyla koşamayan çocuklardır, en çok yaralananlar. "Ebe olurum" diye en hızlı koşan da, ebelikten kurtulan da sabit hızla yakalanıyor aynı hastalığa oysa. Korunumlu kalelerden serbest bırakılan çocuk askerler gibiyiz hepimiz. Sırasını bozdular kişisel tarihimizin.
Öte yanda bir tekerleme tutturmaya çalışan dilim boşa uğraşıyor. Boşa uğraştığının farkında olmayan herkes gibi azimle savaşıyor. Ezberlediğim tüm tekerlemeleri unuttum. Dört mısrayı art arda getirip, içimdeki çocuğu oynatamıyorum.
.
Ben senin içindeki çocuğu çok seviyorum.
YanıtlaSil