ya öbür çocuklar da ölürse

Ey çaresiz

Neyin çaresini arıyorsun

Neyin çaresi var, neyin yok

Yaz bunları bir kenara

Bir gün belki bulursun çareyi

İnsanlar ölmesin demiyorum

İstediğim, ölümsüzlük değil

Ne kendim, ne başkaları için

İstediğim, çocuklar ölmesin

Çocukların ölümüne

dayanamıyormuşum demek

Hiç çocuğu olmayan, hiç çocukluğu olmayan

Hiç çocuklarla yaşamamış olan ben

Gözyaşlarım utancım değil

Daha önce de ağladığımı ansıyorum

Ama bir düşünce:

Ya öbür çocuklar da ölürse

O zaman ne yaparım

Ama saçmalık bu

Saçmalık mı, değil mi bilmiyorum

Birden ölüveren bu bebe

Saçmalık mı, değil mi bilmiyorum

Bir tek şey istiyorum

Çaresizliği yenmek.

Ferit Edgü, O/Hakkari'de Bir Mevsim, Ada Yayınları, 1985, s.59